Ali Nesin'in Analiz 1 kitabından aktaralım:
"e sayısının ilk izlerine, logaritmayı icat eden ˙Isviçreli matematikçi John Napier’nin 1618 tarihli bir kitabının sonundaki ekteki cetvellerde rastlanır; o cetvelleri de William Oughtred’in hazırladığı sanılıyor. Napier’nin kitabında açık açık e’den bahsedilmemekte, sadece bazı logaritmaların e sayısı kullanılarak hesaplandığı anlaşılmaktadır. e’nin matematiksel bir sabit olarak ilk kullanımı 1690-1691 yılları arasında, Leibniz’in Christian Huygens’e yazdığı mektuplardadır. Bu mektuplarda sabite e değil b adı verilmiştir. Jacob Bernoulli bileşik faizleri ¸calışırken ((1+1/n) n )n dizisinin farkına varmıştır. Dizinin yakınsak olduğunu kanıtlamış ve limitini, yani e sayısını hesaplamaya ¸calışmıştır. Euler, e sayısını 1727’de kullanmaya başlamıştır. e sayısını basımevine ilk sokan da Euler’dir, 1736’da yayımlanan Mechanica adlı eserinde e olarak sözetmiştir bu sayıdan. Büyük olasılıkla “üs” anlamına gelen “exponentiation” sözcüğünün ilk harfi olarak e demiştir. Son derece alçakgönüllü olan ve başkalarının çalışmalarına çok saygılı olan Euler’in bu sayıya kendi adından dolayı e demiş olması pek muhtemel değil."
Öte yandan $n$ sayısının çok küçük negatif değerleri için de $(1+1/n)^n$ değerinin $e$ aşkın sayısına yaklaştığını not düşebiliriz.