Ben fizik okumadim ama fizik okumak istiyodum. Muhendislik okumus bulundum (ne guzel edilgen bir cumle). Pek mutlu degilim. Ona gore devam et.
Bence yarin matematige baslamis olmak icin daha gec kalmis olacaksin :).
2. soru icin ise evet beynimiz plastik. Sezgi zaman ve ilgi ile gelisen bir sey. Karanlik bir ortama gozunuzun yavas yavas alismasi gibi. Bu sadece matematik icin dogru degil aklina gelebilecek her sey icin dogru. Yeterli zaman, ilgi ve bilincli (sorgulayici) ve tutarli bir calisma sonucunda beyninde yeni baglantilar olusur ve beynin o konu ile ilgili isleri daha verimli islemeye baslar. Tutarlilik onemli bir nokta kullanmadigin yetenekler korelir. Bilincliden kastim bir seyi calisirken soru sormak ve neyi neden yaptiginin hesabini her adimda verebilmek. Gitar calisirken calinan her notanin adini bagirmak mesela. Calistigin konu uzerinde kendi sorularini sormak ve cevaplamaya calismak konuyu gercekten ozumsemene inanilmaz yardimci olan seyler.
Aklımda matematikçi olmak var ama şu ana kadarki büyük matematikçilerin hayatına baktığımda çoğu dahi çocuklar ve matematiğe küçük yaşlarında başlamışlar (istisnalar da var da gördüğüm kadarıyla fazla değil)
Aklina buyuk ihtimalle Gauss, Tao, Euler gibi isimler geliyor, wunderkindler, dagilimin sag tarafindaki azinlik. Bence bu biraz haksizlik. Matematik kollektif yapilan bir aktivite. Binlerce yilin birikimini sirtlayan bir iki isim yok, evet en guzel 100 metreyi onlar kosmuslar belki ama bayrak yarisi sonucta bu.
ayrıca yeni bir şeyler ortaya koyabilmek ya da var olan şeyleri anlayabilmek/yorumlayabilmek için de belli bir zekaya -en azından ortalama üstü- ve yaratıcılığa sahip olmak gerekiyor
Bu neden dogru ?
Yeni bir sey ortaya koyabilmek icin illa da ortalama ustu zeki ve super yaratici olmaniza gerek yok. Yeterince zamaniniz varsa ve yeterince denerseniz yeni bir sey ortaya koyarsiniz. Sansliysaniz denediginiz ilk sey yeni olur :D.
He tabii insanlar daha once ne denemis neler yapmis bilmek guzel olur ki yeni bir sey bulmak icin denenmis seyleri yapmayayim ve neyi neden yaptiklarini anlayayim. Yeni bir sey bulmaya calismak yerine oruntulerden keyif almak da bir secenek. Yaptigimiz her seyi illa en yeni olsun, en iyisi olsun diye yapmiyoruz bazen sadece merak ediyoruz bazen ise sadece eglenceli oldugu icin yapiyoruz.
19-20 yaşında başlayanların ne kadarı başarılı oluyor, devam edebiliyor ve yeni bir şeyler üretebiliyor? Tabii sevdiğimiz şeyleri yapmak güzel ama havada kalma ihtimali beni biraz çekindiriyor (ya da kendimi sağlama almayı çok fazla düşünüyorum, orada da bir yanlış yapıyor olabilirim).
Iki tane ornek vereyim.
Bir arkadasim 16 yasinda ilk makalesini yayinladi. Hepimiz ileride onu akademide gormeyi bekliyorduk. Matematigi birakti sanatla ugrasiyor hayatindan memnun.
Bir diger arkadasim ise 2 sene dunyayi dolastiktan sonra 21 yasinda elektrik elektronik okumaya basladi. Bolumde matematik derslerinde eglendigini farketti ve bir yandan matematik okumaya basladi. Amerikada unlu bir universitede doktorasini yapiyor su anda.
Ikisi de hayatindan memnun.
Kendini saglama alma kismina gelince bence ulkemizde pek farkinda olunmayan soyle bir nokta var. Matematik egitimi alinca anladigim kadariyla sihirli bir sekilde bir cok seyi yapabiliyor oluyorsun. Avrupada matematik/fizik mezunlari bircok sektorde araniyor. Matematikci olarak calismiyorlar belki ama muhendislik, ekonomi, programlama gibi alanlara minimal bir formasyon alarak cok rahat atlayabiliyorlar. Dedigim gibi matematik okumadim ama bu aralar is ariyorum ve basvurdugum her yere matematik mezunlari da basvurabiliyor...
keske fizik okusaymisim en azindan derslere giderdim konu ilginc diye ve daha sosyal bir akademik ortamim olurdu. Muhendisligi sevmedigim icin derslere gitmedim evde kendi basima sallapati bir sekilde ilgimi ceken seyleri ogrendim. Fizik okusaydim ogrendigim seyler koherent bir butun olurdu boluk porcuk parcalar yerine gibime geliyor. E derslere gitmedigim/ilgi gostermedigim icin de muhtemelen severek baslasam olabilecegimden daha kotu bir muhendis oldum.