$k$, üzerinde çalıştığın cisim olsun. $P_n(k)$, derecesi en fazla n olan polinomların uzayı olsun. Bu notasyonlarla $x-2$ ile çarpmak, $P_1(k)$'den $P_2(k)$'ye doğrusal bir fonksiyon tanımlar. Bu doğrusal fonksiyonu $f$ ile gösterelim.
$\{1,x\}$, $P_1(k)$ için bir taban oluşturur. Dolayısıyla, $f$'nin görüntü kümesi $$range(f) = span\{f(1), f(x)\} = span\{x-2, x^2-2x\}$$
olur. Bu iki polinom birbirinin katı olmadığı için, lineer bağımsızdırlar. Buradan birkaç sonuç çıkar.
1) $f$ fonksiyonunun görüntü kümesi iki boyutludur.
2) Dolayısıyla gerçekten de $x^2 - ax + 6$ polinomunda $a$'yı bilmemize gerek yok.
3) Rank-nullity teoremini kullanarak, $f$'in birebir olduğunu görebiliriz. Dolayısıyla, çözüm varsa bir tane olmalıdır.
4) $p = x-3$ bir çözüm veriyor. Dolayısıyla $p = x-3$ tek çözüm olmalı.
5) Eğer $x-3$'ün bir çözüm olduğunu göremeseydik şöyle bulabilirdik:
$$x^2 - ax + 6 = A(x-2) + B(x^2 - 2x) = Bx^2 + (A - 2B) x -2A$$
Katsayılara bakarak $B = 1, A= -3$ olduğunu kolaylıkla görebiliriz. Dolayısıyla
$$x^2 - ax + 6 = A(x-2) + B(x^2 - 2x) \\= A f(1) + B f(x) = f(A + Bx) = (x-2)(A+Bx) \\= (x-2)(-3 + x)$$
6) Aslında ben çok uzattım. Tek yapman gereken $x-2$ ile çarpmanın birebir olduğunu iddia etmek. Bu da $k[x]$'in bir tamlık bölgesi olmasıyla açıklanabilir. Ya da daha da basit bir yolla. Ama aslında bunlar hep lineer cebirle de halledilebiliyor.